Czym jest piękno ?

Czym jest piękno ? Stare jak świat pytanie...

Posiłkując się Wikipedią możemy przeczytać:

Piękno – pozytywna właściwość estetyczna bytu wynikająca z zachowania proporcji, harmonii barw, dźwięków, stosowności, umiaru i użyteczności, odbierana przez zmysły. Istnieje piękno idealne, duchowe, moralne, naturalne, cielesne, obiektywne i subiektywne. Pojęcie to jest silnie związane z teorią estetyki, prawdy i dobra.  Badaniami nad precyzowaniem terminu piękna zajmują się nie tylko filozofowie i artyści, lecz także teoretycy z dziedzin: historii i krytyki sztuki, antropologii, socjologii, psychologii.
Wspomina się o pojęciu piękna w metafizyce, o pojęciu piękna w starożytnej Grecji, piękna w renesansie czy też manieryźmie.
Obecnie uważa się, że wzory piękna nie są stałe, pozostają swoiste dla kręgów kulturowych oraz okresu w jakim powstały. Dzieje się tak m.in. dlatego, iż częstokroć artyści starali się dać własną definicję piękna, niezależną od wcześniejszych kanonów. Tym samym piękno widziane przez artystę postrzegane jest jako subiektywne i zależne od gustu czy upodobań.

Ludzkość przez całe stulecia dążyła do sprostania odpowiednim kanonom piękna. W każdej epoce pojawiał się charakterystyczny kanon  ale często  jeden wzorzec ideału w niedługim czasie stawał się jego zaprzeczeniem. 

Biorąc to pod uwagę, nie odpowiemy sobie jednoznacznie i uniwersalnie  na pytanie czym jest piękno, ale możemy zapoznać się z historią jak zmieniały się  zapatrywania na to pojęcie. 

Polecamy w tym momencie książkę Umberto Eco "Historia Piękna".  Nie jest to nowa pozycja, bo została wydana w 2005 r., ale warto o niej powiedzieć  kilka słów, gdyż jest to naprawdę niezwykła książka. Można ją nazwać perełką wydawniczą na polskim rynku. 
Nie jest to jednak kompendium wiedzy o sztuce. Jest to książka o pięknie, zarówno w pojęciu materialnym jak i ideowym. Jest to opowieść poparta ogromną wiedzą prowadząca nas przez epoki za pomocą setki reprodukcji obrazów, fotografii, rzeźb, rycin, cytatów z dzieł literackich, od wieków najdawniejszych  po czasy współczesne. Oprócz tego zapoznać się możemy z fragmentami rozpraw naukowych, powieści i poematów czy też z tekstami z zakresu historii kultury i sztuki. Mamy pokazane  jak pojmowano piękno przyrody, kwiatów, zwierząt, ciała ludzkiego, gwiazd, matematyki, światła czy też Boga. 
Przewodnikiem w tej podróży jest  Umberto Eco, włoski pisarz i eseista, autor świetnego "Imienia Róży", który znakomicie poradził sobie z tak niejednoznacznym i szerokim tematem jakim jest piękno, przez lata zbierając materiały do tego zadania. 

Nie jest łatwo zakwalifikować to obszerne ponad 400 stronicowe dzieło, ale nie o to chyba chodzi by przypisać mu jakąś typową nazwę.
Jest to książka, której nie można traktować wprost jak podręcznik lub encyklopedię, jest to jednak pozycja z której  można się wiele nauczyć - prawdziwa skarbnica wiedzy. 

Warto sięgnąć po tę książkę i przeżyć  przy tym pasjonującą estetyczną i intelektualną przygodę. Książka ta nie tylko wbogaca wiedzę i uwrażliwia na sztukę, ale jej szczególną wartością jest to, że poznając ją  nabieramy  dystansu do współcześnie obowiązujących chwilowych mód i często sztucznie kreowanych kanonów piękna. Często podziwiamy lub gonimy za czymś co  i tak za kilka lub kilkadziesiąt lat przeminie bo powstanie nowa moda, nowe piękno doceniane przez następne pokolenia.  

Pamiętajmy zatem o słowach, które kiedyś tak ładnie wypowiedziała Audrey Hepburn: 
"Piękno kobiety nie przejawia się w ubraniach, które nosi, w jej figurze lub sposobie, w jaki układa włosy. Piękno kobiety musi być widoczne w oczach, ponieważ są one drzwiami do jej serca – miejsca gdzie mieszka miłość."


Zawsze  podziwiajmy ludzi, w których pali się pasja i miłość - prawdziwe piękno, które jest często bliżej nas niż to się nam wydaje . 




Źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pi%C4%99kno
http://pl.wikiquote.org/wiki/Pi%C4%99kno
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/49557/historia-piekna